Een film met Brad Pitt én Leonardo di Caprio maakt op z’n minst nieuwsgierig. Want hoewel beide acteurs al decennia tot Hollywood’s A-list behoren, stonden ze niet eerder samen voor de camera. Een keer werkten ze samen aan een film; The Departed (2006) van Martin Scorsese, maar Pitt, die steeds vaker producer is dan acteur, maakte ook toen geen deel uit van de cast.
In Quentin Tarantino’s Once Upon a Time…. in Hollywood spelen de heren niet alleen samen de hoofdrollen, ze vormen een duo: Brad Pitt is de stuntdubbel van tv-ster DiCaprio. Alleen al om die verrassende, maar als je ze ziet meteen aannemelijke, rolverdeling is het de moeite waard om Once Upon a Time…. in Hollywood te zien.
Deze negende film van Tarantino speelt zich af in het Los Angeles van 1969, de tijd waarin gesmuld wordt van Amerikaanse series over de FBI maar waarin ook een stel hippies (waaronder Lena Dunham en Dakota Fanning), die verdacht veel weg hebben van de Manson-clan, de filmset van een vergeten westernserie bevolkt (ze hebben zelfs paarden waarmee ze toeristen rondleidingen aanbieden over het terrein, hoewel ze zelf niks met de serie te maken hebben gehad).
TV-ster Rick Dalton (Leonardo DiCaprio) moet uitkijken dat hij niet zoveel drinkt dat geen enkele regisseur hem nog wil. Zijn vaste stuntdubbel Cliff Booth (Brad Pitt) rijdt hem van set naar set in de hoop dat Rick een rol aan de haak slaat waar ook een stuntman voor nodig is. Als Rick ’s avonds zijn teksten oefent in het zwembad, kijkt Cliff met zijn hond Brandy naar de tv in zijn clandestien geparkeerde caravan. Ze zijn een soort van tevreden met hun leven, maar een impuls voor hun carrière en/of privéleven moet niet te lang op zich laten wachten.
Wie weet helpt het dat Roman Polanski (die in 1968 furore maakte met Rosemary’s Baby) met zijn vriendin/actrice Sharon Tate (een overenthousiaste Margot Robbie) in de villa naast Rick is komen wonen…
Impresario Marvin Schwarz (een heerlijke cameo voor Al Pacino) praat Rick aan dat hij naar Italië moet komen om de show te stelen in zijn spaghettiwesterns. Rick verlaat het gesprek in tranen, Cliff heeft een zonnebril en de auto paraat. Later is hij opnieuw in tranen als hij zijn negenjarige tegenspeelster Trudi (Julia Butters) voorafgaand aan de opname vertelt over de cowboyroman die hij aan het lezen is. Het is prachtig hoe soepel Tarantino de mannen en al hun kwetsbaarheden blootlegt, de tijdsgeest schetst en de impact van Hollywood in het bijzonder laat zien. Niet verwonderlijk, hij leefde in die tijd zelf ook in Los Angeles:
Part of the fun of it was wracking my brain, triggering my memory, and remembering what it was like.
Hij neemt er de tijd voor, Once Upon a Time…. in Hollywood duurt bijna 3 uur, maar ook als je Cliff alleen maar een beetje ziet mijmeren op het dak van Rick, is het prima toeven in Tarantino’s interpretatie van Hollywood in de hippietijd.
Je zou haast vergeten dat Tarantino bekend staat om zijn groteske geweldsscènes, maar blijf rustig zitten want de regisseur van o.a. Kill Bill, Django Unchained en The Hateful Eight heeft in Once Upon a Time…. in Hollywood aan werkelijk alles gedacht.
Once Upon a Time…. in Hollywood 💪💪💪💪💪 is vanaf 15 augustus te zien in de bioscoop
Cinesalon 