Infiltrant is een film die je niet zomaar loslaat. Verhalen over infiltranten zijn vaak spannend: speelt de infiltrant in kwestie zijn rol geloofwaardig? Wordt hij niet ontdekt? En als dat dan toch gebeurt, kan hij op tijd ontkomen? Het meesterlijke aan Infiltrant is dat filmmaker Shariff Korver een dimensie toevoegt aan deze ‘standaard spannende’ ingrediënten. Waar de loyaliteit van de infiltrant ligt is namelijk de vraag die de kijker van deze misdaaddramafilm het meeste aangrijpt.
Politieagent Sam (Nasrdin Dchar) wordt geschorst maar zit niet lang zonder werk: hij mag infiltreren in een Marokkaanse drugsfamilie. Door zich voor te doen als makelaar weet hij in no time Abdel (Walid Benmbarek) en Bourhim (Rachid en Ghazaoui a.k.a. Appa) aan zich te binden. Terwijl hij steeds nauwer betrokken raakt bij hun drugspartijen, doet zich ook iets anders voor: hij raakt aan zijn ‘broeders’ gehecht.
Zo nu en dan bezoekt hij zijn moeder (Betty Schuurmans). De bezoekjes komen geforceerd over, ook als kijker ben je opgelucht als ze voorbij zijn. Bij de Marokkaanse familiefeesten bloeit Sam zichtbaar op. Filmmaker Shariff Korver en Gouden Kalfwinnaar Nasrdin Dchar (Rabat, Süskind, Wolf) zijn zelf allebei kinderen van twee culturen en zetten het dilemma waar Sam mee geloofwaardig neer. Het ‘rauwe dialogen scenario’ van Rogier de Blok sluit goed aan bij de grimmige sfeer. Als kijker krijg je elke emotie – en de emoties lopen hoog op – die hierbij komt kijken bovendien haarfijn mee doordat er dicht op de huid van de acteurs is gefilmd.
Een sterfgeval zet de verhoudingen op scherp, Sams loyaliteit schuift dichter naar de drugsfamilie toe. Maar of hij dan nog kan ontsnappen uit zijn infiltrantenbestaan blijft tot de laatste seconde van deze akelig heftige film de vraag.
Infiltrant gaat in première tijdens het Nederlands Filmfestival 2014 en is vanaf 23 oktober te zien in de bioscopen
Cinesalon 