Bloedmooi, broodmager en bereid om over lijken te gaan voor de perfecte shoot. Drie clichés over de modellenwereld die in The Neon Demon niet worden ontkracht maar uitvergroot. Uitvergroot tot een stilistisch bijzonder horrordrama van de Deense schrijver en regisseur Nicolas Winding Refn.
In 2011 scoorde Winding Refn hoge ogen met Drive. Een actiefilm met een intrigerende film noir-vibe waarin een Hollywood stunt driver (Ryan Gosling) het zwaar te verduren krijgt als hij via zijn buurvrouw iets te diep in criminele onderwereldpraktijken terechtkomt.
Net als in Drive wordt Los Angeles ook in The Neon Demon bepaald niet als pretty place to be afgeschilderd. Jesse (Elle Fanning) heeft haar modellencontract nog niet getekend of ze wordt al vilein op de proef gesteld door drie modebitches. Op het toilet, uiteraard, want dat is de plek waar je elkaar al ruby red lipstick opstiftend verbaal kunt vernederen. “Is die neus echt?”
Jesse, amper zestien jaar, doet zich voor als dromerig en naïef provinciemeisje maar onder haar lieve maniertjes is al snel zichtbaar dat ze geniet van de macht die haar uiterlijk geeft. “Ik weet dat ik mooi ben. En dat ik geld kan verdienen met mijn schoonheid.” Met haar grote blauwe ogen en haar robijnrode poppenmondje heeft actrice Elle Fanning (Trumbo, Maleficent) de perfecte mimiek om haar rol mooi genuanceerd te spelen.
Nog veel adembenemender zijn de beelden in The Neon Demon. Jesse, bedekt met gouden make-up, staat ietwat onzeker te wachten tot ze gefotografeerd wordt. Achter haar een beeldvullend wit achterdoek waardoor het lijkt of je naar een schilderij kijkt. Beelden die passen bij de gelikte modewereld die in deze door Nicolas Winding Refn zelf geschreven film centraal staat.
De beelden en de sfeervolle soundtrack van Cliff Martinez (Wicker Park, Drive) compenseren dat het verhaal soms hapert. Er zit een fantastische scène in waarin Jesse verrast wordt door een indringer in haar shabby motelkamer. Een scène die surrealisme en horror spannend combineert maar te zeer op zichzelf staat in een film die daarbuiten niet veel verder komt dan, een zij het artistiek uitdagender, versie van Mean Girls.
Cinesalon 