Louis Drax (Aiden Longworth) is wat je noemt een brokkenpiloot. Stak als peuter een vork in het stopcontact, brak meerdere ribben en wordt door zijn moeder vergeleken met een kat die reeds acht van zijn negen levens heeft verspeeld. Op zijn negende verjaardag maakt Louis een dodelijke smak van een klif. Maar: na twee uur klinisch dood te zijn geweest, begint zijn hart weer te kloppen. Hij ligt in een coma, maar leeft.
Aan zijn bed beleef je in boekverfilming The 9th Life of Louis Drax een reconstructie van Louis’ leven, een fantasievol, verwarrend, ongemakkelijk, liefdevol en bovenal frustrerend onsamenhangend geheel. En ja, dat geldt ook voor de film zelf.
Er is een dokter
Dr. Allan Pascal (Jamie Dornan), expert op het gebied van kindercoma’s, wordt Louis’ behandelend arts. Dr. Pascal is kalm, empatisch, aantrekkelijk en niet makkelijk te peilen. Waarom houdt hij niet (meer) van zijn vrouw? Waarom is hij zo begaan met Louis en zijn moeder? Wat hebben zijn slaapwandelacties te betekenen? Het maakt hem tot een typisch Jamie Dornan karakter, die met rollen als vader/seriemoordenaar (The Fall) en ondernemer/dominant (Fifty Shades of Grey) al eerder – hoewel met wisselend succes – de mooie maar (gevaarlijk) geheimzinnige man speelde.
Een vader
Een nog belangrijker man in het leven van Louis, is zijn vader Peter (Aaron Paul). Peter heeft een ex die hij liever niet onder ogen komt (waarom niet?), ruziet onafgebroken met zijn vrouw (waarom wel?), was bokser, drinkt (veel) en houdt (nog meer) van zijn zoon. Geen rolmodel, op zich een mooie rol voor Aaron ‘Jesse Pinkman’ Paul, maar wegens gebrek aan humor (in het script) brengt hij eigenlijk alleen maar frustraties over.
En een moeder
Natalie (Sarah Gadon) is de moeder van Louis. Engelachtig mooi, zorgzaam en snel van streek. Ook iemand waar je een umheimisch gevoel van krijgt. Dat wil zeggen, tenzij je een heteroseksuele man bent en alleen haar schoonheid ziet.
Maar dat is niet genoeg…
Louis zag een kinderpsychiater (Oliver Platt) met hypnoseskills en praat in zijn comadromen met een zeemonster met een Darth Vader-achtige stem. Al deze personages; Louis, dr. Pascal, Peter, Natalie, de psychiater en het zeemonster delen puzzelstukjes uit het leven van Louis Drax.
De flashbacks zijn, zeker in het begin, niet altijd als zodanig herkenbaar. De motivaties van de personages zijn onduidelijk. De ontrafeling van het plot komt laat, abrupt en daardoor erg ongeloofwaardig over. The 9th Life of Louis Drax is een thriller, maar heeft, onder andere doordat Louis geregeld als verteller optreedt, ook veel weg van een kinderfilm. Het is, kortom, een vervelend verwarrend geheel deze verfilming van de gelijknamige roman van bestsellerauteur Liz Jensen, door de Franse horrorfilmregisseur Alexandre Aja. Dat je in de laatste paar minuten de ene na de andere verklaring krijgt aangereikt is mosterd na een te bewogen maaltijd.
Cinesalon 