Alberta is niet zomaar een minnares. Alberta is anders.
Freek (Daniël Boissevain) heeft een dijk van een midlifecrisis. Zijn baan in de reclamewereld boeit hem niet meer zo, hij is blij met zijn (tweede) vrouw, gaat geen enkele one night stand uit de weg en ontmoet op een dag kinderboekenschrijfster Alberta.
Alberta (Jamie Grant) is amper 24 jaar oud, onafscheidelijk met knuffelalbatros Moustafa, herkenbaar aan babyroze highlights en groot fan van de schildertutorials van Bob Ross.
Iris (Eva Duijvestein) is de partner van Freek. Partner als in ‘vrouw’ maar ook zakelijk gezien; ze runnen samen een reclamebureau. Als voormalig politieagente staat Iris haar mannetje en weet ze als geen ander wat voor vlees ze met Freek in de kuip heeft.
Normaal is Freek snel uitgekeken op zijn minnaressen maar als Alberta verzint dat het leuk is om samen naar de provincie Alberta in Canada te vliegen, hoeft hij niet lang na te denken. Iris gelooft geen klap van zijn verzinsel zich terug te willen trekken in de natuur “jij kúnt niet eens alleen zijn” maar kijkt wel uit om hem tegen te houden.
Het feit dat Alberta Freek niet meevraagt naar een suite in Parijs maar naar een plek die dezelfde naam heeft als zijzelf, geeft de trip een poëtisch tintje. Een vorm van poëzie waar arthousekoning Jim Jarmusch zich eerder dit jaar ook met succes van bediende, door de film Paterson over buschauffeur Paterson te situeren in Paterson, Amerika. Om de symboliek in Alberta helemaal compleet te maken, is Eric Claptons klassieker Alberta opgenomen in de soundtrack van de film.
Hiken “even een rookpauze hoor” en landschapschilderen “ah, jouw kleurgebruik is veel, ehm, aardser” zijn Freek niet op het lijf geschreven. Toch vliegen de weken voorbij. En zolang ze met z’n tweeën zijn, is er niks aan de hand maar op een dag zit er een derde persoon aan de keukentafel. Weer een paar dagen later neemt Eva een besluit dat de verhoudingen op scherp zet.
De idyllische Canadese blokhut verandert van veilige verstopplaats in een onvoorziene puinhoop waarin niemand lijkt te weten wat er speelt. Personages schreeuwen door elkaar, er gaan dingen kapot en tussen de agressie door wordt geprobeerd om emotionele knopen door te hakken. Probeer het als kijker maar niet allemaal te begrijpen, het leukste aan Alberta zijn de dialogen tussen de verschillende duo’s; Freek & Alberta, Freek & Iris en Bread & Butter, de twee Canadese agenten waar Freek mee in aanraking komt.
Eddy Terstall (Deal, Simon, Koefnoen) en Erik Wünsch hebben na Meet Me in Venice (2015) opnieuw de handen ineen geslagen en Alberta samen geschreven en geregisseerd. Niet onverdienstelijk, door originele extraatjes als ‘Alberta in Alberta’, een komisch politieduo en scherp spel van Eva Duijvestein die de rol van bedrogen echtgenote met heerlijk sarcasme en ongekend veel power neerzet, is Alberta een romcom die voor meer dan voldoende verrassingen zorgt.
Cinesalon 