Sweet Thing review Cinesalon

Sweet Thing: ontwapenend spel van Lana Rockwell

Alexandre Rockwell caste zijn eigen zoon, dochter en vrouw voor de hoofdrollen in dramafilm Sweet Thing. De hechte band tussen de acteurs is voelbaar en wordt in oogstrelende close-ups in beeld gebracht.

De invloed van indiefilm pionier John Cassavetes (Opening Night, 1977), mentor van Rockwell, is in dit artistieke familiedrama onmiskenbaar.

Bekijk de trailer van Sweet Thing

Na Little Feet (2013) maakt Alexandre Rockwell opnieuw een film over hoe bijna-volwassen kinderen in de wereld staan. De 15-jarig Billie (Lana Rockwell) en haar broertje Nico (Nico Rockwell) wonen bij hun vader, die als hij heeft gedronken verandert in een onvoorspelbaar dier. Billie ontdekt dat hun moeder (Karyn Parsons) een nieuwe vriend heeft en als hun vader tijdelijk uit beeld is, lijkt het een goed idee om vakantie te vieren met mama en Beaux…

Op uitgekiende, gelukkige, momenten krijgen de (16 mm) zwartwit-beelden kleur. Het zijn prachtige, heel even zichtbare, kijkjes in de gevoelswereld van Billie, die moeiteloos de rol van moeder voor haar broertje op zich neemt.

Het zon, zee, en happy cocktail uurtje is al voorbij als de wodka op is. En ook Beaux, de vriend van Billies moeder, heeft een slechte dronk. Samen met hun nieuwe buurjongen Malik (Jabari Watkins) zijn Billie en Nico genoodzaakt om te vertrekken en ze zetten koers naar Florida.

Zonder geld en met ‘geleende’ glitter-outfits genieten ze van hun vrijheid die, uiteraard, niet eeuwig duurt. Sweet Thing is een onverwachts warme film over drie kinderen uit gebroken gezinnen, die uitblinkt door het ontwapenende spel van Lana Rockwell en haar performance van Van Morrisons ballade; Sweet Thing.

Sweet Thing ★★★ is vanaf 22 oktober te zien de bioscoop

Sweet Thing review Cinesalon

Plaats een reactie