In 2013 schreef ik onderstaande recensie over de roman Het Rosie Project geschreven door auteur Graeme Simsion. Tot mijn verrassing is er sinds kort al een vervolg: Het Rosie Effect. Ik was bang dat deze opvolger een herhaling van zetten zou zijn. Deels is dat het geval, maar aangezien hoofdpersoon Don Tillman zo’n uniek karakter is, heeft Simsion me tijdens het lezen toch weer een paar keer hard aan het lachen gekregen.
-> wil je meteen met deel 2 beginnen (prima keus), dan praat ik je even bij via mijn recensie over boek 1:
Don Tillman, universitair hoofddocent genetica, is een aparte man. Hij houdt van lijstjes, roosters en regelmaat. Op onverwachtse gebeurtenissen reageert hij onhandig, toch mogen de meeste mensen hem graag. Op de eerste bladzijde kondigt Don aan dat hij een echtgenote wil. Het Rosie Project, de debuutroman van de Australische schrijver Graeme Simsion, gaat over Dons opmerkelijke zoektocht naar een vrouw.
Gezien zijn voorliefde voor lijstjes, kiest Don ervoor om zijn echtgenote te selecteren met een zestien pagina’s tellende vragenlijst. Meteen een goed excuus om niet te hoeven daten, want dates verlopen doorgaans desastreus door zijn sociale onhandigheid. Dit alles legt Don uit in de eerste paar hoofdstukken van Het Rosie Project. Als lezer krijg je daardoor behoorlijk veel informatie te verstouwen in de eerste hoofdstukken, Don is namelijk ook een groot fan van details.
“Een vragenlijst! Wat een logische oplossing. Een wetenschappelijk deugdelijk instrument, speciaal voor het doel vervaardigd volgens de huidige best practice, voor het eruit filteren van tijdsverspillers, de chaoten, de ijssmaakpuristen, de klagers over gestaar, de glazenbolkijkers, de horoscoopaanhangers, de modegekken, de religieuze fanatici, de veganisten, de sportkijkers, de creationisten, de rokers, de niet-wetenschappelijk onderlegden en de homeopaten, waarna in het meest ideale geval de perfecte partner overbleef, of meer realistisch, een behapbare lijst met geselecteerde kandidaten.”
Gelukkig wen je als lezer aan de autistische denkwijze van Don. Het Rosie Project is opgedeeld in fijne, korte hoofdstukken die steeds makkelijker weglezen. Ook leuk is dat Don Rosie tegen het lijf loopt, een vrouw die in niks lijkt op Don’s ideale partner maar wel meer en meer met hem optrekt. Sterker nog, Don lijkt dankzij haar te veranderen in een flexibeler mens…
“’Ik heb al vier bezoekjes gecomprimeerd tot twee. Ik kan ook wel twee bezoekjes comprimeren tot een.’ Daar zat geen enkele logica achter, maar ik had veel bier gedronken, en ik had gewoon zin om naar Columbia te gaan. Me te laten meevoeren.”
Of het Echtgenote Project slaagt, onthult de schrijver pas in het laatste hoofdstuk. Dat geeft niet, Don beleeft van alles in de tussenliggende hoofdstukken en door zijn aparte kijk op de wereld is het enorm de moeite waard om over zijn belevenissen te lezen. Auteur Graeme Simsion heeft met Het Rosie Project een sympathieke debuutroman afgeleverd, met een hoofdpersoon die je in je hart sluit.
Het Rosie Project en Het Rosie Effect zijn verkrijgbaar in de boekhandel