Birdman: levensecht drama met supermantwist

Een Hollywoodster die ervan droomt om het nog één keer te maken als theateracteur. Daarover gaat Birdman. Nogal navelstaarderig onderwerp, maar gezien de duizelingwekkende hoeveelheid awards waarmee de film is onderscheiden, ben ik toch benieuwd. Waarom boeit Birdman?

Alejandro González Iñárritu (regisseur en schrijver) speelt een geinig spel met de scheidslijn tussen feit en fictie. Hoofdpersonage Riggan Thomson (gespeeld door Michael Keaton) komt niet los van Birdman, de rol waarmee hij wereldberoemd werd. Birdman is in deze film een soort slecht alterego dat Riggans tekortkomingen opsomt en hem vertelt wat hij moet doen.

Dat acteur Michael Keaton vooral bekend is geworden met de rol van Batman voegt een mooie laag toe aan deze verhaallijn. En dat we actrice Emma Stone, die in Birdman de dochter van Riggan speelt, kennen als het liefje van Superman is bijna te mooi om waar te zijn. Maar het is zo.

Naast het blenden van feit en fictie worden er ook verschillende genres gemengd. Een trend in filmland die we, met name sinds Breaking Bad, steeds vaker zien en ons als kijker lekker uitdaagt. BIrdman brengt drama, satire, fantasy en – helaas – ook Hollywoordachtige voorspelbaarheid.

Dat de tegenslagen zich zodanig ophopen dat Riggan zich genoodzaakt ziet tot zelfmoord zie je mijlenver aankomen. Dat het niet zal lukken (het is en blijft Amerika) ook. Nu kun je beweren dat dit soort clichés juist passen in het parodiërende spel dat Iñárritu speelt, maar ik was graag meer verrast.

Desalniettemin heb ik van Birdman genoten. De desperate Riggan die er over de top alles aan doet om van zijn toneelstuk een succes te maken maakte mij regelmatig aan het lachen. Er zit vaart in de film, vooral als Riggan in zijn witte onderbroek een rondje om het theater rent ;), en acteur Edward Norton, strak in elk genre, voegt een interessante sublijn toe aan het verhaal als de arrogante maar ondertussen ozo onzekere Method Acting acteur Mike.

Birdman. Hopelijk niet de beste film van het jaar, maar wel een fijne om een veelbelovend filmseizoen mee te beginnen.