Ryan Gosling is een bezig baasje. Met Lost River, de film waarmee hij debuteert als regisseur, voegt Gosling een vleug fantasy en surrealisme toe als zijn toch al uitgebreide filmrepertoire. Een merkwaardige keus, maar hij komt er mee weg. Op het nippertje..
Ryan Gosling begon zijn carrière al vroeg, in Disney’s Mickey Mouse Club waar hij zij aan zij stond met Christina Aguilera, Britney Spears en Justin Timberlake. Hoewel nog steeds deel uitmaakt van een band, Dead Man’s Bones, is hij de laatste jaren toch vooral bekend geworden als acteur met rollen in uiteenlopende dramafilms. Van de romantische klassieker The Notebook tot het politieke dramafilm The Ides of March en actiethriller Drive, Ryan Gosling did it all.
Zijn regiedebuut Lost River gaat over Billy, moeder van Bones en Franky. Billy, gespeeld door Christina Hendricks (Firefly, Drive, Mad Men), is een alleenstaande moeder met twee zoons, Bones en Franky, en een fikse huurachterstand. Om het huis, een krakkemikkige vrijstaande woning in de mystieke nederzetting Lost River, te behouden is Billy bereid om een luguber baantje aan te nemen in ‘iets’ dat zich waarschijnlijk nog het beste laat omschrijven als burleske freakshow. Een show waar overigens ook Eva Mendes, de vrouw van Gosling, een bloederige act in uitvoert als performer Cat.
Haar oudste zoon Bones (Iain de Caestecker) sprokkelt ondertussen geld bijeen als koperhandelaar, een bijverdienste waarmee hij zich de haat op de hals haalt van Bully (Matt Smith), schrik van de buurt, met als berucht handelsmerk het afsnijden van de lippen van mensen die hem in de weg staan. Als de nood hoog is, onthult zijn vriendinnetje Rat (Saoirsa Ronan) een legende die Bones de sleutel in handen geeft om te vluchten: het meer waaraan Lost River ligt, schijnt te zijn aangelegd over een oude stad heen, een maatregel die ervoor heeft gezorgd dat er een vloek rust op Lost River, die kan worden doorbroken door het meer in te duiken en een stuk van de oude stad mee naar boven te nemen.
Zo vaag als dit klinkt, is de film. En met een vage film gebeuren over het algemeen twee dingen: je raakt als kijker geboeid of je haakt geërgerd af. Kijkend naar Lost River gebeurt verrassend genoeg het eerste. Maar pas op, dat maakt het nog geen goede film: de dialogen zijn behoorlijk amateuristisch, niet strak en to the point maar vol vaagheden en herhalingen. Dit had Gosling beter aan een pro kunnen overlaten. Maar de opeenvolging van gebeurtenissen die ‘fantasyfiguren’ Billy, Bones, Franky, Cat, Bully en Rat beleven, in een setting die een fijne mix van realistische en surrealistische elementen bevat, fascineert voldoende om uit te kijken naar het volgende project van Ryan Gosling, duidelijk een duizendpoot met potentie.
Cinesalon 