Ze was te wild voor de stad. Daarom werkt ze in de boerderij van haar tante. Ze flirt een beetje met een in de buurt wonende schaapherder. Hij geeft haar een lammetje en vraagt haar ten huwelijk. Menig verhaal zou hiermee rond zijn, de door Thomas Vinterberg geregisseerde film Far from the Madding Crowd is nu net begonnen. Fijn, zo’n film die het gevoel geeft dat de wereld voor je openligt.
De ‘ze’ in dit verhaal is een jongedame die luistert naar de merkwaardige naam Bathsheba Everdene. Niet lang na het huwelijksaanzoek van schaapherder Gabriel Oak erft ze een grote boerderij die ze – eigengereid als ze is – zelfstandig besluit te runnen. Het levert mooie plaatjes op, Batsheba omringd door mannen in een marktkoophal om graan te verkopen of met een hoepeljurk aan in een teil water om de schapen te wassen. Hoe onelegant de situaties ook zijn, de speels ondeugende glimlach van actrice Carey Mulligan (Drive, The Great Gatsby) maakt dat Batsheba overal het stralende middelpunt is.
Een tweede huwelijksaanzoek volgt, ditmaal door boer William Boldwood. En ook soldaat Frank Troy dingt naar haar hand. Vanaf dat moment volgen gebeurtenissen elkaar snel op en merk je goed dat het verhaal oorspronkelijk een boek van bijna 500 pagina’s is.
Wees gerust, de souplesse waarmee Carey Mulligan acteert en het haast sprookjesachtig in beeld gebrachte, eind negentiende-eeuwse boerenleven in de Zuid Engelse kustplaats Dorset is typerend voor de Romantische stijl die de boeken van Thomas Hardy, tijdgenoot van George Eliot, Charles Dickens en William Wordsworth, kenmerken en houden de jachtige plotwendingen mooi in evenwicht.
Thomas Vinterberg, bekend van pijnlijk realistische dramafilms als Jagten en Festen, tekende voor de regie. Het resultaat mag er zijn, maar stiekem is het te hopen dat zijn volgende film, Kollektivet, weer het rauwe Deense realisme brengt waarmee Vinterberg de kijker niet alleen Far from the Madding Crowd-achtig vermaakt maar ook uitdaagt.
Cinesalon 
Één reactie