Een verhaal heeft soms maar weinig nodig om te boeien. De lange nasleep van een korte mededeling is daar een mooi voorbeeld van. Een miscommunicatie zorgt voor ophef onder de vier medewerkers van een wellness-centrum. Verder gebeurt er geen drol, en dat maakt grappig genoeg niks uit.
Het scenario is geschreven door Joppe van Hulzen en Magne van den Berg, gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van laatstgenoemde. Het verfilmen van een theatertekst is voor filmmakers vaak een reden om flink visueel uit te pakken maar de makers van De lange nasleep van een korte mededeling houden het heerlijk rustig.
Een schemerig wellness-centrum, dat van binnen doet denken aan een mystieke tempel, en een soundscape die wat weg heeft van een bescheiden klokkenspel vormen de setting waarin de acteurs alle ruimte krijgen voor hun dialogen.
In één van die wellness-ruimtes maakt Jack (Matteo van der Grijn) zijn scharrel Louise (Maria Kraakman) aan het schrikken met een mededeling. Ze vertelt het door aan haar vriend en collega Johan (Bram Coopmans), die het weer bespreekt met de vierde collega (Porgy Franssen).
Tussen de kleimassages, nagelbehandelingen en zwemsessies door probeert het viertal grip te krijgen op een impulsief geuite mededeling waarvan Jack zelf ook niet eens precies blijkt te weten wat hij ermee bedoelde. En dit ‘langs elkaar heen praten-spelletje’ houden de wellness-medewerkers uiteraard lekker lang vol.
De lange nasleep van een korte mededeling, één van de one night stand-films van 2015, blinkt uit als dramafilm zonder heftig dramatische plotwendingen.
Cinesalon 