“Als je jouw taak hebt volbracht, word je een ster.” Tot die tijd blijf je leven, in ieder geval in Winter’s Tale, een sprookjesachtig verhaal van Mark Helprin, mooi verfilmd door Akiva Goldsman (A Beautiful Mind). Charismatische acteurs; Colin Farrell, Jessica Brown Findlay (Downton Abbey) en een magisch wit paard plaatsen je in New York, 2014, nemen je mee terug naar het jaar 1916 en eindigen in het heden. Hoewel de sprookjesachtige elementen zich uitstekend lenen voor een visueel spektakel focust Goldsman op het verhaal, en dat volstaat. Ruimschoots.
Winter’s Tale bevat alle ingrediënten van een klassiek sprookje; een romance, dieren met magische krachten, een strijd tussen goed en kwaad, arm en rijk, een kasteel, rituelen, het leven en de dood. Toch is dit verhaal pas in 1983 geschreven, door ene Mark Helprin.
Akiva Goldsman, bekend van onder andere A Beautiful Mind, zag er wel brood in en herschreef, regisseerde en produceerde Winter’s Tale. Peter Lake, charismatisch vertolkt door Colin Farell, is de hoofdpersoon. Een ordinaire dief die, als hij het huis van Beverly Penn (Jessica Brown Findlay) binnenvalt, zijn lust tot stelen verliest en in deze mooie, maar stervende, vrouw de liefde van zijn leven herkent.
De op handen zijnde dood van Beverly is nog niet genoeg ellende, Peter Lake is bovendien verwikkelt in een strijd met demon Pearly Soames (Russel Crowe). Een strijd die negentig jaar later nog steeds woedt. In New York, 2014, treft Peter iemand die de sleutel in handen heeft om zijn levenstaak te volbrengen. Magischerwijs, uiteraard, en die mix van waarachtige emoties en surreële steuntjes in de rug maakt van Winter’s Tale een machtig mooie, maar onopgesmukte, film.
Cinesalon 