Pride and Prejudice, Sense and Sensibility, Mansfield Park, … We kennen de werken van Jane Austen maar wie was zij zelf? Julian Jarrold, met films als Great Expectations en Brideshead Revisited op zijn naam toch geen onbekende in kostuumdramaland, regisseerde de biopic Becoming Jane. Een film die het midden houdt tussen een klassiek Jane Austen-drama en een poging om haar levensloop weer te geven, en daarmee een twee uur durend net niet-gevoel teweegbrengt.
We zien hoe Jane (Anne Hathaway) haar best doet op een eloquent essay ter ere van de verloving van haar gewaardeerde zus Cassandra. Ook zien we haar het huis wakker schudden met gepassioneerd pianospel, een actie die door haar ouders wordt becommentarieerd. Haar moeder ziet haar het liefst snel trouwen, haar vader gaat er wat bedeesder mee om. Ouders die sterk doen denken aan het echtpaar uit Pride and Prejudice. Net zoals Cassandra doet denken aan Jane Bennet en Jane Austen een mix van Lydia en Lizzy lijkt te zijn.
Ongetwijfeld heeft haar familie Jane geïnspireerd bij het schrijven, maar het is weinig charmant zo dik als dat in deze film wordt aangezet. Erger dan deze wannabe Pride and Prejudice-setting is dat sommige plotlijnen compleet zijn verzonnen: de rijke mr. Wisley (Laurence Fox) die naar Janes hand dingt terwijl zijn tante Lady Gresham, een typische Maggie Smith rol, kritisch toekijkt, heeft bijvoorbeeld nooit bestaan. Enig pluspunt aan deze sof is deze voor de tijd waarin Jane leefde karakteristieke dialoog:
“What is she doing?”
“Writing.”
“Can anything be done about it?”
Gelukkig is er niks aan gedaan, en boekte Jane fenomenaal succes met haar romans.
Jammer dat ze haar eigen biopic niet heeft kunnen schrijven.
Cinesalon 