Je was je leven niet zeker in Londen, eind negentiende eeuw. Vooral niet als vrouw van de straat. Seriemoordenaar Jack the Ripper schuimde de straten af, op zoek naar prostituees die hij op bloederige wijze kon omleggen. Mocht je hem missen, dan stief je waarschijnlijk aan een infectie die je door het opvolgen van simpele hygiënevoorschriften nooit zou hebben opgelopen.
Toeval of niet, The Crimson Petal & the White speelt zich ook af in dit lugubere tijdperk en Sugar, één van de hoofdpersonages, is een in Londen wonende prostituee. Hoewel Michel Faber, de schrijver, de gevaarlijke levenssituatie van prostituees niet bagatelliseert, is dit niet de kern van zijn verhaal. In The Crimson Petal & the White ben je achter gesloten deuren als welgestelde, al dan niet getrouwde vrouw zo mogelijk nog kwetsbaarder.
William Rackham (Chris O’Dowd) is de wat sullige zoon van een zeepfabrikant. Hij ambieert een carrière als schrijver, maar heeft nog geen letter gepubliceerd. Prostituee Sugar (Romola Garai) heeft zichzelf leren lezen, een uitzonderlijke vaardigheid voor een vrouw van haar allooi. Beeld je de verrukking in van William die, als hij Shakespeare citeert, van zijn bloedmooie prostituee hoort uit welk toneelstuk zijn citaat afkomstig is. Eindelijk iemand die zijn ‘talenten’ op waarde schat!
Hij bedingt al snel een exclusiviteitcontract met haar madam (Gillian Anderson). Daarmee is het kostje van Sugar nog niet gekocht, William is al getrouwd. Agnes Rackham (Amanda Hale) is zo gek als een deur, maar evengoed de vrouw des huizes. Tevens het meest intrigerende karakter in dit verhaal. Want wat schuilt er achter haar gebrabbel over mannen die “hun snavel in haar steken” en visoenen van een naakt lichaampje, gemaakt van bloed en slijm? Zelfs aan het eind van de 180 minuten durende dvd is het mysterie rond Agnes nog niet volledig opgelost.
Daarin schuilt meteen ook de tekortkoming van deze verfilming van het gelijknamige boek van Michel Faber uit 2002. Een bijna negenhonderd pagina’s tellend verhaal, krijg je niet in een film gepropt. Ook niet als deze drie uur duurt. Het filmverhaal voelt daardoor vaak fragmentarisch, plotwendingen volgen elkaar te snel op en verhaallijnen worden dikwijls niet bevredigend uitgespeeld. Daar is wat aan te doen, dit verhaal waarin meerdere vrouwen een dragende rol spelen, is uitstekend te bewerken tot een volwaardige televisieserie. En laat dit dan door een vrouw doen, want een ‘female gaze’ is in deze setting essentieel.
De dvd The Crimon Petal & the White is te zien via The Costume Collection van de BBC
Cinesalon 