Elle: een echte Paul Verhoeven****

De film begint met één van de gruwelijkste dingen die je een vrouw kunt aandoen: kijken naar een verkrachting.

Mishandeling van een puppy, families die huis en haard verliezen bij een overstroming, een jochie dat gepest wordt op een basisschool…. Er zijn allerlei nare beelden te verzinnen maar weinig doet zoveel pijn als aanzien hoe een man onvrijwillig bij een vrouw naar binnendringt. Geweldig aan Elle, de nieuwe film van Paul Verhoeven, is dat hoofdpersonage Michèle terugmept op een manier die je niet ziet aankomen.

Michèle (Isabella Huppert) staat als uitgever aan het roer bij een videogamebedrijf. Een business die gedomineerd wordt door mannelijke gamedesigners die haar het liefst zouden laten vermorzelen door de monsters die ze voor hun nieuwste game ontwerpen. Michèle heeft daar lak aan het houdt de touwtjes zo strak mogelijk in handen.

Privé zet ze situaties eveneens het liefst naar haar hand. Ruzies met haar schoondochter bij het bezichtigen van hun nieuwe woning, voetjevrijen met een getrouwde man of het op de proef stellen van de nieuwe vriendin van haar man… Michèle gaat de confrontatie graag aan, maar is ondertussen ook slachtoffer. Die discrepantie maakt van Michèle een interessant personage dat actrice Isabelle Huppert tot in de puntjes beheerst. Alles, van een kritisch opgetrokken wenkbrauw tot het uitschoppen van een schoen, wordt overtuigend, en schijnbaar moeiteloos, gespeeld.

Het karakter past ook uitstekend in het straatje van Paul Verhoeven, die scenario’s met sterke vrouwen in de hoofdrollen niet uit de weg gaat. Met beroemde, uitdagende scènes als gevolg: neem die waarin schrijfster Catherine (Sharon Stone) ondervraagd wordt door vijf politieagenten. Of de scène waarin de Joodse zangeres Rachel (Carice van Houten), haar haren kunstig geblondeerd, een SS officier verleidt om verzetlieden te helpen. Zonder teveel te verklappen; er zit minstens één scène in Elle die daar met gemak aan kan tippen.

De film is gebaseerd op de psychologische thriller Oh van de Frans-Algeriaanse auteur Philippe Djian en heeft Paul Verhoeven van Nederland (Turks Fruit) via de VS (Basic Instinct) in Frankrijk gebracht. Drie totaal verschillende filmlandschappen en toch is ook Elle een echte Paul Verhoeven: spannend, feminien, soms monsterlijk en geheid meedogenloos goed.

Één reactie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s