Je wordt achttien jaar en wilt je vleugels uitslaan. De Italiaanse Dasy fantaseert over een reis naar Los Angeles, maar in haar geval is er meer voor nodig dan een vliegticket om die droom te realiseren. Dasy is rond het heupbot vergroeid met Viola en heeft haar hele leven nog geen stap zonder haar zus gezet.
Indivisibili is een film van de Napolitaanse filmmaker Edoardo De Angelis, die zich liet inspireren door filmklassieker Freaks (1932) van Tod Browning. Indivisibili zoomt in op het moment dat de zusjes, aangemoedigd door Dasy, drastische stappen zetten om onafhankelijkheid af te dwingen. De zusjes Angela en Marianne Fontana, in het dagelijks leven ook een tweeling, zijn duidelijk op elkaar ingespeeld en zetten prachtige scènes neer.
Hoewel hun ‘coming of age’ de hoofdrol speelt, hebben de personages om hen heen; vader, moeder, oom, pastoor, zoveel issues dat Indivisibili al snel meer op een hysterische soap begint te lijken en dat doet de film, die in essentie een ontroerend thema belicht, geen goed.
Dasy en Viola zijn al achttien jaar onafscheidelijk én van elkaar afhankelijk: eet de een teveel brioches, dan krijgt de ander buikpijn. Glijdt de een uit, dan valt de ander mee en scheelt het niks of de zusjes zitten letterlijk met elkaar in de knoop.
Behalve afhankelijk van elkaar, zijn ze ook (symbolisch) vergroeid met hun troosteloze omgeving. Papa zet de zusjes grif in op feesten en partijen, met ‘zijn’ zingende Siamese tweeling – een hit op feesten en partijen – verdient hij bakken met geld voor zijn gokverslaving en een sloot verdovende middelen voor mama. De tweeling bezit niet eens een computer, laat staan een telefoon, en hebben eigenlijk alleen contact met elkaar.
Hoewel ze uiterlijk sprekend op elkaar lijken, lopen hun karakters duidelijk uiteen. Dasy is ondernemend, durft confrontaties aan te gaan, Viola leeft voor zoete broodjes en de vertrouwde nabijheid van haar zus.
Geen coming of age film zonder levensbepalende roadtrip, en voor de Siamese tweeling volstaat een scootertocht door Castel Volturno om alle remmen los te gooien. Het drama dat hun vlucht ontketent is over de top, zelfs ergerniswekkend. Edoardo De Angelis had de bijpersonages best een toontje lager mogen laten zingen.
Het is de zusterliefde die Indivisibili redt.
Cinesalon 