Serenity: Matthew McConaughey in de ban van een vis

So, this is the new game?

Anne Hathaway, Matthew McConaughey en een blauwvintonijn. Ingrediënten voor een geslaagde thriller of overkill?

Een jaar of drie geleden dobberde filmmaker Steven Knight (Peaky Blinders, Allied) op een boot:

The captain of the boat was a particular character. Fishermen are quite obsessive about catching fish and an idea appeared about someone who’s obsessed about catching a particular fish.

Serenity begint met suspense à la Jaws. Op vissersboot Serenity lurken twee toeristen aan hun blikjes bier, de crew heeft alles onder controle. Onder het wateroppervlak zie je de contouren van een enorme vis, een blauwvintonijn, blijkt later. En als die in het aas hapt, verandert de eerst zo beheerste Baker Dill (een voor zijn doen chubby Matthew McConaughey) in een bezetene om de prooi binnen te halen.

Maar zo makkelijk geeft de tonijn zich niet gewonnen.

Hoe Baker op Plymouth, een fictief eiland in de Indische Oceaan, is beland, blijft mysterieus. Maar dat hij zijn zinnen heeft gezet op de tonijn, is wel duidelijk: vaarroutes en tijdschema’s worden nauwgezet genoteerd en eenmaal aan wal doet hij weinig anders dan rum drinken in The Rope, slapen in een tot bungalow verbouwde zeecontainer of seksen met Constance, die hem als haar minnaar heeft geclaimd.

Hoewel je hier qua personages en drijfveren al best een aardig drama mee kunt neerzetten, is dit pas het begin van de plot die Steven Knight heeft uitgedokterd. Los van de obsessieve visdrive van Baker Dill onderzoekt hij in Serenity ook de grenzen van de vrije wil.

Op een dag staat Bakers ex Karen (een als Audrey Hepburn gestylde Anne Hathaway, Knight flirt opzichtig met het film noir-genre) op zijn boot, met een dodelijk verzoek. Haar komst breidt de plot uit tot The Truman Show-achtige proporties. Voor eenzelfde verrassingseffect had Knight echter minder kwistig met suspense-triggers moeten strooien. De overgangen tussen verschillende scènes en de onderliggende soundscapes kondigen bedreigingen te nadrukkelijk aan om werkelijk spanning bij de kijker teweeg te brengen. Daarbij lopen de ‘vernuftige’ plotlijnen steeds rommeliger door elkaar. Naast de blauwvintonijn, Baker, Constance en Karen claimen ook Karens man, haar zoon en een volhardende verkoper van visgerei hun plek in deze thriller – wat de spanningsboog niet ten goede komt.

Evenals in Allied, de oorlogsthriller met Brad Pitt en Marion Cotillard uit 2016, trapt Knight in de valkuil van ‘teveel willen’. Terwijl een acteur als Matthew McConaughey (Dallas Buyers Club, Free State of Jones) aan de rol van geobsedeerde visser prima invulling had kunnen geven zonder alle bijvangstdrama.

Serenity  ★★★ is vanaf 24 januari te zien in de bioscoop

4 reacties

  1. Arold Wouters

    Vind het vreemd dat deze review niet in gaat op de .. m.i. … rode draad. Dat Baker, in werkelijkheid een overleden militair is (gesneuveld) en dat hij op de 1 of andere wijze voortleeft en naar het schijnt … een paranormale band houdt met zijn zoon. Dit laatste beschijf ik misschien wat minder goed … excuses daarvoor. Wat ikzelf vooral verwarrend vindt is de mate waarin de verhaallijn bepaald wordt door de zoon (hij heeft een programma ontworpen waarin Baker voort blijft leven?) en Baker, die spreekt over schokkende ervaringen tijdens de oorlog … en schijnbaar niet weet dat hij overleden is.

    Like

      1. Arold Wouters

        Hallo Marie-Paule, dank voor je reactie. Dan zou ik hem niet vrijgeven denk ik. Maar doe dat wat je het beste vindt. Begrijp ik hieruit dat je bewust hier niets over geschreven hebt? Vr. Gr. Arold

        Like

Plaats een reactie