The director asked the actor to hit my face hard with a fan and told him it was a very important shot. The cinematographer laughed, saying ‘it’s a close up!’. […] He [the actor] started slapping me on the cheek with the banknotes over and over again until the director got the ‘close-up’ he wanted
Zo verliep Wu Ke-xi’s eerste hoofdrol in een tv-commercial. Een ervaring waar ze maanden later nog nachtmerries over had. In de jaren die volgden, maakte ze haar droom om actrice te worden alsnog waar en hervond ze met dank aan regisseur Midi Z (The Road to Mandalay) haar liefde voor het filmvak. Met Nina Wu, gebaseerd op wel heel persoonlijke gebeurtenissen, debuteert ze als scenarist.
Getriggerd door de #MeToo en #TimesUp bewegingen, schreef ze haar pijnlijke ervaringen van zich af. Hoofdpersonage Nina Wu woont al acht jaar in Taipei maar heeft nog enkel in korte films en commercials gespeeld. Onverwachts wordt ze voor een auditie gevraagd. De regisseur is meedogenloos en het script bevat expliciete seksscènes, maar Nina gaat op de uitnodiging in.
Nina Wu is fictie, maar Wu Ke-xi’s persoonlijke betrokkenheid met het drama dat Nina doormaakt is duidelijk voelbaar. Ze speelt zelf de hoofdrol en een verstrakking van haar blik als de regisseur wéér een nieuwe dumpling, voor weer een nieuwe take, op haar bord legt, is genoeg om aan de kijker haar ergernis en onmacht over te brengen.
De film wordt een hit, maar trauma’s uit het verleden laten Nina niet los. Bij dromen of flashbacks strooit regisseur Midi Z kwistig met cinematografische trucs om het drama boven zichzelf uit te tillen:
I decided to make it similar to a genre movie, but in terms of aesthetics, image and camera work, I would keep them as close to those I adopt when making a ‘direct cinema film’.
In hoeverre ze de scènes, waarin ze een even bloedrode (en gevaarlijke) jurk draagt als in In Fabric, droomt, speelt of werkelijk heeft meegemaakt, is vaak niet duidelijk. Die verwarring maken de scènes minder intrigerend dan in horrorthriller Suspiria of Aronofsky’s Black Swan.
Ondertussen spelen er ook in Nina’s privéleven flinke uitdagingen: haar moeder ziet een zware operatie tegemoet, haar vader heeft de zaken in zijn plastic tassenfabriek niet op orde en haar relatie met Kiki loopt niet lekker. Allemaal toevoegingen die bedoeld zijn om de film minder ‘plat’ te maken maar afleiden van de hoofdzaak: wat is het waard on een ster te worden?
Nina Wu is cinematografisch geen hoogstandje, eerder integendeel, maar Wu Ke-xi verdient absoluut een medaille voor haar vlijmscherpe spel en de keus om de kijker deelgenoot te maken van de chantage waar sommige (of vele?) beginnende actrices achter de schermen mee worden geconfronteerd.
Nina Wu (Juo ren mi mi) ★★★ is vanaf 10 oktober te zien in de bioscoop
Cinesalon 