Gedecideerd laat Eilis Lacey (Saoirse Ronan) haar werkgeefster weten dat ze haar baan in de kruidenierszaak wil opzeggen, ze emigreert binnenkort naar Amerika. Niet omdat het haar droom is om naar ‘het land van onbegrensde mogelijkheden’ af te reizen of omdat ze mot heeft met haar familie, maar omdat ze in Ierland geen fatsoenlijke fulltime baan kan vinden en Rose, haar zus, via een bevriende priester heeft geregeld dat Eilis in Amerika wel aan de slag kan.
Wat Eilis daar zelf van vindt, wordt niet zo duidelijk, ze ondergaat het gewoon en dat maakt haar grappig genoeg meteen een intrigerend karakter in Brooklyn, een film naar het boek van Colm Tóibín.
In New York groeit ze al snel uit tot het lievelingetje van de huisbazin, die haar kamers aan een stuk of vijf meisjes verhuurt en Eilis de mooiste kamer (met eigen opgang) toebedeelt. Aan tafel worden oppervlakkige gesprekken over nylonkousen en leuke jongens gevoerd waar Eilis zich niet echt in mengt noch aan lijkt te storen.
Passief is ze ook niet, als ze met een irritant huisgenootje zit opgescheept tijdens een dansavondje, is ze niet bang om die de rug toe te keren en te dansen met de charmante Tony (Emory Cohen). Ze accepteert de uitnodiging van deze Italiaanse loodgieter voor een etentje en hoewel lang onduidelijk blijft wat ze nou precies van hem vindt, zijn ze al snel onafscheidelijk.
Het meest gepassioneerd spreekt ze eigenlijk over haar opleiding, een avondstudie Accountancy, waarmee ze net zoals haar zus een baan in de boekhouding hoop te bemachtigen. Een nerd kun je haar ook weer niet noemen, want in een volgende scène straalt ze in een met zorg gekozen modieus badpak en kekke jaren ’40 zonnebril op een afgeladen Coney Island.
Eilis Lacey is het best te omschrijven als een heel gelaagd personage dat actrice Saoirse Ronan (Atonement, The Grand Budapest Hotel) tot in de puntjes beheerst. Kleine glimlachjes, een subtiel opgetrokken wenkbrauw en af en toe een rake opmerking (“Ik zeg ‘ja’ tegen twee keer naar de film, ook als de eerste filmdate een ramp wordt, krijg je nog een tweede kans”) volstaan.
Rode draad in Brooklyn is een Pride and Prejudice-achtig dilemma: kiest Eilis voor haar nieuwe leven in New York of zijn haar banden met haar vaderland sterker dan een nieuw begin? De ondoorgrondelijkheid in Eilis’ karakter houden het tot de laatste take spannend.
Cinesalon 
Één reactie