Thee, cayennepeper, de kern van diamant in je smartphone… Al deze dagelijkse luxes hadden we nooit gekend zonder ontdekkingsreizigers. Avontuurlijke types die gewapend met een tropenhoed, kapmes en vergrootglas de jungle intrekken om bijzonderheden te observeren evenals grote groepen plunderaars. The Lost City of Z, naar het gelijknamige boek van David Grann, zoomt netjes in op een ontdekkingsreiziger uit de eerste categorie; de Britse cartograaf/officier Percy Fawcett (1867 – 1925).
The Lost City of Z, geregisseerd door James Gray, neemt je mee naar Bolivia en Brazilië. Er wordt gevochten om de onschatbaar waardevolle rubberbomen en het is aan cartograaf Percy Fawcett om grenzen tussen die landen te definiëren. Met een ploeg durfals en een Indiaanse gids zakt hij de Amazone af, als hij de bron weet te vinden, is het reisdoel bereikt. Fawcett vindt meer: resten van aardewerk servies, tekenen van een beschaving die wellicht al langer bestaat dan de Europese en smeekt om nadere verkenning.
Het idee dat ‘wilden’ mogelijk zo wild niet zijn, gaat er bij de meeste Britten niet in maar Fawcett is een geliefde leider en weet genoeg man te overtuigen voor een zoektocht naar zijn ‘El Dorado’. Charlie Hunnam (Children of Men, Cold Mountain) lijkt uiterlijk meer op Brad Pitt, die de film mede heeft geproduceerd, dan op Percy Fawcett maar weet het hoffelijke gedrag waarmee Fawcett zich ook in onbekende Indiaanse stammen mee wist te redden mooi over te brengen.
Zo’n geliefde leider is een minder fijne aanwinst voor het thuisfront. Nina, beheerst vertolkt door Sienna Miller (Live by Night), steunt haar man, maar ideaal is leven met een ontdekkingsreiziger en drie kleine kinderen niet. Helemaal niet als hij ook nog wordt uitgezonden om mee te vechten in WO I. Ook als kijker kun je hier zo je bedenkingen bij hebben: hoort deze escapade thuis in dit avonturenverhaal?
Er blijkt een reden voor, de zoektocht naar de verborgen beschaving ‘city of Z’ is nog niet ten einde. Nog een keer kun je genieten van de bijzondere junglebeelden; The Lost City of Z werd gedraaid met een 35mm camera die het altijd vochtig regenwoud niet state of the art maar wel sfeervol in beeld brengt. James Gray neemt de tijd, de film duurt 140 minuten. Aan de lange kant, maar een megavoordeel is dat The Lost City of Z voor een boekverfilming alles behalve gehaast voelt.
Cinesalon 