Als Mike van Diem een film maakt, weet je één ding: er is goed over nagedacht.
De Limburgse regisseur/schrijver sleepte in 1998 als enige Nederlander ooit een Oscar in de wacht voor zijn verfilming van Ferdinand Bordewijks roman Karakter. Toen werd het stil, stil in speelfilmland, want Van Diem verkoos het regisseren van reclamefilms. Na commercials gemaakt te hebben voor de ANWB, KPN, Grolsch, IDFA en andere A-merken verraste hij in 2015 met de absurdistische romcom De surprise, naar het gelijknamige verhaal van de schrijver Belcampo.
Dit keer geen reclamepauze van achttien jaar en ook geen boekverfilming, maar Tulipani, een Italiaanse-Nederlands-Canadese productie over de Zeeuwse Gauke (Gijs Naber) die na de Watersnoodramp met een fiets, een zippo en een zak tulpenbollen in een ‘trullo’ in Puglia neerstrijkt. Een speelfilm waar de 37ste editie van het Nederlands Film Festival sprookjesachtig mee kan openen.
* pas op voor mogelijke spoilers
Met de as van haar moeder in een Tupperware box arriveert Anna (Ksenia Solo) vanuit Montreal in Puglia waar ze nadrukkelijker met het verleden wordt geconfronteerd dan gepland. Het is een begin van een raamvertelling die terugvoert naar 1953 toen Nederland getroffen werd door de Watersnoodramp. Na een bliksemromance met Ria fietst Gauke weg uit de noodopvang om vijf dagen later voor Jezus te worden aangezien in het Zuid-Italiaanse Puglia.
Je zou het haast geloven; 2000 kilometer in 5 dagen is ook voor topwielrenners aan de doping een ongekende afstand. Gauke boekt meer magische resultaten. Zonde om te verklappen welke, maar wat wel gezegd kan worden is dat het Tulipani ten goede komt. Gaukes avonturen geven de film de sfeer van een sprookje. Niet met gouden koetsen en draken, maar met een postboderode brommobiel en 14.000 tulpen in alle kleuren van de regenboog.
Gijs Naber is met rollen in onder andere Zwarte Tulp en Aanmodderfakker een prima keus om Gauke met branie en speelsheid te vertolken. Ook de Canadese Ksenia Solo (Orphan Black, Black Swan) gaat soepel mee in de komisch dramatische verwikkelingen. Verwikkelingen die qua absurdheid aanvoelen als een Alex van Warmerdam scenario met Zuid-Europees temperament.
Mike van Diem nam de regie van Tulipani: Liefde, Eer en een Fiets over van de eveneens Limburgse filmmaker Marleen Gorris. Het verhaal en de cast lagen al vast maar juist in het toevoegen van die (absurde) kwinkslagen in de vertelling greep Mike van Diem, die met zijn afstudeerfilm Alaska een Gouden Kalf won, zijn kans om met Tulipani een extra fijne openingsfilm voor het Nederlands Film Festival af te leveren.
NFF vindt plaats van 20 – 29 september. Vorig jaar opende het filmfestival met boekverfilming De Held
Cinesalon 