We cannot speak other than by our paintings. Vincent van Gogh
Er zijn minimaal 24 frames per seconde nodig voor het menselijk brein om beeld als bewegend te zien. Een gemiddelde speelfilm bevat makkelijk 130.000 frames. Loving Vincent telt 65.000 frames maar is toch visueel ongekend rijk.
Elk frame in deze film over de laatste levensjaren van Vincent van Gogh is handgeschilderd: Loving Vincent is arthouse pur sang, maar het verhaal hapert.
Eigenlijk wilde Dorota Kobiela, beeldend kunstenaar en filmmaker, zelf alle schilderijen voor Loving Vincent maken. Ze was al een aardig eind op streek toen haar vriend Hugh Welchman, zelf ook filmmaker, haar ervan overtuigde om de korte film uit te breiden tot speelfilm. Ze deden samen het scenario en de regie en werkten uiteindelijk met meer dan honderd kunstenaars om de eerste compleet met de hand geschilderde film te creëren. Een grote uitdaging, vertelt Kobiela:
By far the hardest challenge was re-writing the script as a feature film.
Helaas, dat merk je. Het verhaal, een reconstructie van de laatste levensjaren van Van Gogh, wordt ingestoken als een whodunnit. Waarom besluit de schilder, die op 28-jarige leeftijd eindelijk zijn roeping vond, om enkele jaren later zelfmoord te plegen? Armand Roulin (Douglas Booth), de zoon van Van Goghs postbode, gaat naar Auvers om Vincents laatste brief te bezorgen en komt in contact met de mensen die te zien zijn op bekende schilderijen van Vincent van Gogh.
In Loving Vincent komen deze schilderijen tot leven. Echte acteurs speelden scènes met 130 werken van Van Gogh als uitgangspunt. Het team van schilders zette deze scènes om in olieverfschilderijen die tot speelfilm zijn gemonteerd. We zien de dochter van de dokter achter de piano (Saoirse ‘Brooklyn‘ Ronan), de dochter van de herbergier achter de toog en de agent bij het café met de voor Van Goghs schilderstijl zo kenmerkende okergele muren. Ook de typerende grove, gebogen penseelstreek die Van Gogh in veel van zijn achtergronden toepaste, komt veel en flonkerend in beeld. Zo’n grote rol toekennen aan het letterlijk verfilmen van de schilderijen, is ten koste gegaan van het script.
Een keuze, een hele goede zelfs als je geen genoeg kan krijgen van Van Gogh. Maar als je naar film gaat voor een goed verhaal, ben je bij Loving Vincent aan het verkeerde adres.