Van Magnolia tot The Master, geef Paul Thomas Anderson een genre en hij wordt er meester in. Meteen. Hoe ziet een kostuumdrama van deze topfilmmaker eruit?
De in 1970 in Californië geboren regisseur/schrijver/producent debuteerde in 1996 met actiefilm Sydney (die met de epische Philip Seymour Hoffmann ‘hard eight‘ scène). Vervolgens maakte hij een aantal videoclips en brak hij in 1999 door met het prachtige surreële Magnolia. Zo gevarieerd als zijn eerste twee films, zijn ook de producties die volgden: van actiekomedie Punch-Drunk Love (2002) tot drama’s als There Will Be Blood (2007), The Master (2012) en Inherent Vice (2014).
Na weer periode vol videoclips, verrast Anderson dit jaar met een kostuumdrama over de gerenommeerde couturier Reynolds Woodcock, diens zus Cyril en pasmodel/mrs Woodcock to be, Alma.
Phantom Thread, de titel verwijst naar de ‘spookuren’ (overuren) die naaisters geregeld maakten, is gesitueerd in Londen in de deftige jaren vijftig.
You can sew almost anything in de garments. Secrets
Warempel, Phantom Thread komt wat traag op gang maar als de verhoudingen tussen de drie hoofdpersonages geschetst zijn, laat Paul Thomas Anderson zien dat hij zich ook dit genre tot in het fijnste steekje eigen heeft gemaakt. De komst van Alma in huize Woodcock verandert de routine, van het beboteren van de ontbijttoast tot de aflevering van een bruidsjapon.
Kostuums (van Mark Bridges) zijn zowat personages op zich. Een beetje als in House of Elliot, de dramaserie over de Engelse zusters Beatrice en Evangeline die in de jaren dertig een eigen atelier oprichten. Terecht zijn de Phantom Thread creaties dan ook genomineerd voor zo’n beetje alle filmprijzen.
Mark Bridges koos voor warme kleuren en veel kant. Speciaal voor de film werden meer dan vijftig kostuums gemaakt, grotendeels met de hand. Ook de zeventiende-eeuwse Vlaamse kant waar in de film naar wordt verwezen, is echt gebruikt. Aardig detail: twee naaisters die je in de film ziet, werkten in de jaren vijftig echt in een dergelijk atelier.
The moment that you have to cut in to those lace is hartstopping, because there’s no turning back
Zoals meer gedreven vakmensen, is mr. Woodcock (de laatste rol van Daniel Day Lewis) behoorlijk vergroeid met zijn werk en het leven daaromheen bijzaak. Tijdens zijn eerste date met Alma onthult hij hoe hij in elke creatie een persoonlijke touch verstopt. Precies wat Paul Thomas Anderson doet: in de setting van een klassiek Londens kledingatelier drukt hij steekje voor de steekje een Anderson-stempel op het kostuumdrama genre.
Hoe de plooibare Alma, een voortreffelijke karakterrol van Vicky Krieps, steeds meer voor zichzelf opkomt tegenover Reynolds Woodcock, heer des huizes. Hoe Cyril (Lesley Manning; River, Hampstead), de strenge zuster, ontdooit. Met deze gelaagde hoofdrolspelers en met kostuumontwerper Mark Bridges heeft Paul Thomas Anderson een even oogstrelend als intrigerend kostuumdrama gemaakt.
Fantasy, een televisieserie… Wat er ook volgt, een nieuw werk van Anderson is iets om reikhalzend naar uit te kijken.
Phantom Thread ★★★★ is vanaf 1 maart te zien in de bioscoop
Cinesalon 