Wat betreft mijn tien favorieten van 2019 valt op dat het vooral ontroerende en verrassend persoonlijke films zijn.
Makers durven in hun werk meer van zichzelf te laten zien. Een trend die je ook buiten de filmwereld ziet, neem de exponentiële groei van Instagram Stories waarin iedereen, bekend of onbekend, steeds meer kanten van zichzelf laat zien. Mooie kanten, maar ook de minder voordelige poses. Kayla Day (Eighth Grade) weet er alles van.
2019 was ook het jaar van de films die er niet alleen magisch uitzien maar je aan het denken zetten. Lazzaro Felice, High Life en Motherless Brooklyn zijn films die elk vanuit een andere invalshoek; sprookje, science fiction en crime, een bijzonder kijkje in het hoofd geven van drie mannen en hun manier om hun niet zo makkelijke weg naar geluk te zoeken. Alle drie de moeite van het kijken waard, maar de tien films waar ik het meest ademloos naar keek zijn deze:
10. Wild Rose
Als de jonge Rose-Lynn vrijkomt uit de gevangenis verwacht iedereen dat ze de zorg voor haar twee jonge kinderen in Glasgow oppakt. Dat doet ze zo goed als ze kan, maar haar drive om country zangeres te worden is minstens zo groot. Jessie Buckley (Beast) laat stoer zien hoe je keuzes maakt door je hart te volgen, voorkomt daarmee dat dramafilm Wild Rose een tearjerker wordt en laat zien dat ze meer dan klaar is voor de hoofdrollen.
- In dit genre ook de moeite waard: Rocket Man, de biopic over Elton John, en Vox Lux, de fictieve biopic over popicoon Celeste (Natalie Portman)
9. Capharnäum
In Capharnaüm laat Libanese filmmaker Nadine Labaki zien hoe schrijnend het is als kinderen de dupe worden van te veeleisende regelgeving. Ze castte een Syrische vluchteling voor de hoofdrol. Zonder enige acteerervaring, met onverschrokken charme, vult Zaïn Al Rafeea de hoofdrol in.
- In dit genre ook de moeite waard: Tigers Are Not Afraid, Issa Lopez’ zwarte sprookje waar ‘tijgers’ de achterbuurten van Mexico doorkruisen
8. Eighth Grade
In Eighth Grade volgen we Kayla Day’s geploeter door het laatste schooljaar voor high school. Van onder tafels doorkruipen naar de coolste jongen van de klas tot in een kikkergroen badpak het zwembad van het populairste meisje van de klas inplonzen. Elsie Fischer, net klaar met haar eigen eighth grade toen ze voor de film werd gevraagd, zet Kayla en haar pogingen om geliefd te zijn hartverwarmend oprecht neer.
- In deze categorie ook de moeite waard: Mid90s, over de dertienjarige skaterboy Stevie
7. Dolor y Gloria
Pedro Almodovars artistieke arthouse scoorde altijd al hoog maar Dolor y Gloria verdient een speciale vermelding. In deze film verweeft hij zijn kenmerkende kleurrijke beeldtaal met een persoonlijk verhaal, over een regisseur die omgeven is door schoonheid maar leidt aan hypochondrie en een ongewenst writers block.
6. In Fabric
Misschien zijn diamanten ‘a girls best friend‘, maar een rode jurk is een goede tweede. In Fabric, van Peter Strickland, gaat over een duivelse rode jurk en haar eigenaars, en is met zoveel liefde gestileerd dat je ook de bloederige horrormomenten vol bewondering bekijkt.
5. Portrait de la jeune fille en feu
De Franse Celine Sciamma was in Nederland relatief onbekend maar het prachtig ingetogen en gestileerde Portrait de la jeune fille en feu maakt haar direct tot een filmmaakster om te koesteren. In dit kostuumdrama volgen we kunstenaar Marianne (Noémie Merlant) die de opdracht krijgt om de stuurse Héloïse (Adèle Haenel) te portretteren en een ongekend, pas op het laatste moment onthuld, vuur in haar losmaakt.
4. Marriage Story
Met The Meyerowitz Stories (New and Selected), van Noah Baumbach, lanceerde Netflix vorig jaar een van de eerste eigen arthouse films. De kabbelende dramafilm over de New Yorkse familie Meyerowitz beloofde weinig goeds (net als David Michôds teleurstellende historische dramafilm The King), maar ineens was daar Baumbachs Marriage Story, een rasechte acteursfilm waarin Adam Driver en Scarlett Johansson je meezuigen in een ontroerende trip van hun eerste ontmoeting naar hun (hoogstwaarschijnlijke) echtscheiding.
3. Parasite
Bong Joon Ho die met Okja (2017) al liet zien dat hij complexe maatschappelijke verhoudingen expliciet durft aan te kaarten, zet je met Parasite opnieuw op scherp. Een Koreaanse familie die in een lekkend souterrain woont waar ze wifi ‘lenen’ van de buren en ruiken naar riool, infiltreert in een rijk gezin. De personages, die je met hun gehaaidheid eerst aan het lachen maken, parasiteren steeds doordringender en stellen je met hun gedrag de vraag: wanneer ga je te ver?
2. Joker
Een film die insloeg als een bom. Joker vertelt het (mogelijke) verhaal van Arthur Fleck, de jongeman die nog bij zijn moeder in Gotham woont, veel in zijn hoofd leeft en op een dag (te) hard terugslaat als hij zich voor de zoveelste keer gekwetst voelt. De titelrol/het karakter dat we door Batman allemaal kennen als schurk, wordt griezelig realistisch neergezet door Joaquin Phoenix. Regisseur Todd Phillips laat zien wat je er toe kan brengen om zo nietsontziend hatelijk te worden. En dat is best eng.
1. Once Upon A Time …. In Hollywood
Tarantino neemt er de tijd voor, Once Upon a Time…. in Hollywood duurt bijna 3 uur, maar ook als je Cliff (Brad Pitt) alleen maar ziet mijmeren op het dak van Rick (Leonardo DiCaprio), is het prima toeven in Tarantino’s interpretatie van Hollywood in de hippietijd. Met een ontknoping die je, ook als je Tarantino kent, nog lang bijblijft.