Ema ★★★★ Pablo Larraíns zinderende love story

Een liefdesgeschiedenis laat zich op allerlei manieren vertellen. Pablo Larraín (Jackie) roert in Ema onderbuikgevoelens aan die normaal niet worden benoemd.

Wat doet dat met je?


De Chileense filmmaker Pablo Larraín wist meteen wie hij de titelrol wilde laten spelen:

I saw a picture of Mariana in a newspaper. I got a hold of her and I met her at a café in order to get to know her. Ten minutes into the conversation, I was offering her the film’s title role.

Ema (Mariana de Girolama) ademt dans. Ze danst bij een gezelschap, in de club, op straat en geeft lichamelijke expressielessen op een basisschool. Ze is zich bewust van de kracht van lichaamstaal, maar wat vooral sterk naar voren komt is dat ze danst omdat ze wíl dansen. Voor haar is het letterlijk een manier van leven.

Ema is getrouwd met de choreograaf (Gael Garcia Bernal) van haar dansgezelschap. Ook hij wordt intrinsiek door dans gedreven, maar leunt voor de uitvoering op zijn dansers en als die niet meegaan in zijn visie, botst dat. Privé botst het ook. Ema noemt Gaston ‘een menselijk condoom’. Zonder al teveel te willen spoilen (haha), is zo’n omschrijving weinig hoopvol als je samen door het leven wilt gaan.

Fascinerend aan de film Ema is dat Larraín de personages zonder voorbehoud tegen elkaar laat zeggen wat ze denken. Emoties worden niet in vernuftige dialogen verpakt; personage A denkt iets, zegt het, personage B reageert, de camera registreert. En tussen de tekst golft de reggaeton soundtrack van Nicolas Jaar.

Ema speelt in op je onderbuikgevoel. Want hoewel je allerlei kanttekeningen kunt plaatsen bij de staccato dialogen en de wispelturigheid van danseres Ema, valt niet te ontkennen dat Ema, met haar doordringende, bruine ogen en platinablonde haar, van alles bij je losmaakt. En dat die cocktail aan gevoelens interessanter is dan de vochtige ogen bij een goede, meer stereotiep opgebouwde, dramafilm.

Na Jackie (2017) waarin Natalie Portman overrompelde met haar exacte imitatie van wijlen Jackie Kennedy, intrigeert Pablo Larraín met Ema opnieuw met een titelrolspeler die magnetische aantrekkingskracht op je uitoefent.

Ema ★★★★ is vanaf 18 juni te zien in de bioscoop

Ema_st_6_jpg_sd-low

Plaats een reactie