Een undine is een waternimf. Boven water overleven ze alleen door menselijke liefde. Christian Petzold plaatst de mythe in het nu. Undine is een liefdevol sprookje, met een luguber randje.
Als je weggaat, moet je dood
Zonder een spier te vertrekken geeft Undine aan Johannes te verstaan dat hij het beter niet uit kan maken. Maar Johannes vertrekt. Historica Undine, gespeeld door Paula Beer, vervolgt haar rondleiding over de architectuur van Berlijn en ontmoet daar de volgende dag beroepsduiker Christoph (Franz Rogowski).
Een uit elkaar spattend aquarium bezegelt hun liefde. Het zal geen verrassing zijn dat de speelfilm Undine, gebaseerd op de mythe rond de gelijknamige waternimfen, barst van de symboliek en verwijzingen naar de onderwaterwereld. Een beeldje van een duiker dat kapotvalt, heeft verderstrekkende gevolgen dan je normaal verwacht.
Undine is een modern sprookje, waarin Paula Beer de (gesuggereerde) mythische status van haar personage met heel puur spel overbrengt. Net als in oorlogsdrama Frantz (François Ozon, 2016) speelt ze met een natuurlijke vastberadenheid. Als Johannes haar in de steek laat, dan moet hij dood.
De belangrijkste gebeurtenissen gebeuren op een handjevol locaties; de rivier waar Christoph duikt, de kerk (met het terrasje) waar Undine rondleidingen geeft en haar appartement buiten Berlijn. Christian Petzolds Undine is veel kalmer dan Guillermo del Toro’s bombastische zeewereld in The Shape of Water (2018). Maar de liefde tussen Undine en Christoph bruist als een waterkolk.
Undine ★★★★ is vanaf 6 mei te zien in de bioscoop
Cinesalon 