Voor films over beroemde schrijfsters zit je de komende weken goed. Wat tonen de fantasierijke geesten van Astrid Lindgren (Pippi Langkous) en Mary Shelley (Frankenstein) ons?
Met haar hoofd vol verhalen is duidelijk dat Astrid Ericsson en het boerenleven geen hemelse match zijn. Een stage bij de lokale krant brengt haar in contact met twee levensbepalende fenomenen: een typemachine en een man.
De Deense filmmaker Pernille Fischer Christensen brengt het leven van Astrid bescheiden in beeld. Met ingetogen grijsbruintinten, deemoedige klanken en een rustige opbouw neemt ze de tijd om je mee te nemen in een levensverhaal dat evengoed als vet Hollywooddrama gebracht had kunnen worden. Het is een zegen dat dat niet is gebeurd.
Wat des te sterker naar voren komt in Becoming Astrid (Unga Astrid), is het spel van de 25-jarige Alba August. De Deense, eerder te zien in series als The Rain (Netflix) en Below the Surface (Lumière/NPO), zet in deze biopic ontroerend een significante karakterrol neer.
Ondertussen ging ook Mary Shelley in première, de biopic over Mary Wollstonecraft Godwin waarin Elle Fanning de titelrol speelt. Mary (1797 – 1851) is de dochter van twee auteurs en ook haar eigen literaire aspiraties komen vanaf scène één in beeld. Emma Jensen en Haifaa Al-Mansour (tevens de regisseur) laten Mary voortdurend in eloquente volzinnen spreken. Of ze nou flirt, boos is of gepijnigd, elke zin is er een om op te schrijven. Fanning (The Beguiled, The Neon Demon) weet haar tekst soepel te brengen maar hoe bewogen Mary’s levensloop ook was, geraakt word je als kijker niet.
Voor een ‘zondagmiddagfilm’ is Mary Shelley genieten: de sprookjesachtige vormgeving doet denken aan de serie Outlander, jonge, mooie acteurs dragen hun teksten keurig voor en de tijdspanne is goed gekozen: in biopics vinden vaak vreselijke tijdsprongen plaats, hier zie je enkel de late tienerjaren van Mary, waarin ze mr. Shelley (Douglas Booth) ontmoet en in een verhouding verwikkeld raakt die haar inspireert tot het schrijven van Frankenstein.
Daartussen vinden nog wat ontmoetingen plaats met Lord Byron. Voor de plot niet nodig maar zo’n literair-romantisch icoon past naadloos in het stijlvolle plaatje dat Haifaa Al-Mansour je serveert.
Dit is alleen niet wat je van Al-Mansour verwacht. Van deze eerste vrouwelijke filmmaker van Saoedi-Arabië, die bekend staat om controversiële, female gaze, films, verwacht je reuring. Misschien was dat een brug te ver voor een eerste Hollywood-productie, anders is dit het begin van een aangename, maar wel erg brave, weg.
Voor wie twee biopics over auteurs niet genoeg zijn, draait vanaf 20 december Colette in de bioscoop, met Keira Knightley als sexy Franse schrijfster.
Cinesalon 