4 maart werden de 90ste Academy Awards uitgereikt in Hollywood. Greta Gerwig, regisseur en schrijver van Lady Bird, was één van de genomineerden in de categorie Beste Regie. Iets om trots op te zijn, dat sowieso, maar helemaal als je beseft dat in de afgelopen negentig jaar slechts vijf keer een vrouw op de shortlist stond voor deze prijs.
Waarom omarmen we dit speelfilmdebuut van Greta Gerwig?
Haar ouders noemden haar Christine McPherson, zelf geeft ze de voorkeur aan Lady Bird. Waarom bepalen je ouders eigenlijk hoe je heet? En waarom zou je naar City College in je geboortestad Sacramento (Califonië) gaan als je ook aan de Oostkust kunt studeren?
Lady Bird leeft volgens haar eigen regels – en dat botst. Met haar ouders, die zonder baan (haar vader) en dubbele diensten draaiend in de verpleegkunde (haar moeder) proberen de eindjes aan elkaar te knopen. Met haar geadopteerde broer, die is afgestudeerd aan Berkeley maar in de lokale supermarkt werkt. En met om het even wie op de streng katholieke school waar ze haar eindexamenjaar doorbrengt.
In scène één laat ze zich uit een rijdende auto vallen om haar onvrede te uiten. Met deze verwoestende en tegelijk charmante actie maakt Gerwig duidelijk dat Lady Bird niet puur opstandig is maar ook inventief, geestig en niet bang om op haar bek te gaan. En in Saoirse ‘Brooklyn‘ Ronan heeft ze de ideale actrice gevonden om dit wispelturige personage overtuigend neer te zetten.
Behalve haar beste vriendin Julie vinden klasgenootjes Lady Bird maar een rare. Toch reageren de jongens; Danny (Lucas ‘Manchester by the Sea‘ Hedges) en Kyle (Timothée ‘Call Me by Your Name‘ Chalamet) niet afwijzend als ze op ze afstapt. Maar of er een mr. Right tussenzit, is nog maar de vraag.
Wat niet zal verrassen is dat filmmaker Greta Gerwig zelf ook uit Sacramento komt en een verpleegkundige als moeder heeft (genaamd Christine). Lady Bird is in meerdere opzichten een prequel te noemen van Frances Ha, de film die ze samen met haar partner Noah Baumbach schreef. Frances Ha gaat over een dansdocent in New York die worstelt om haar eigen weg te vinden en halverwege dzie zoektocht naar haar familie in Sacramento gaat (gespeeld door Gerwigs eigen familieleden).
De kracht van Lady Bird zit in de vanzelfsprekendheid waarmee Gerwig dit titelpersonage heeft geschapen. Veel situaties lijken/zijn uit haar leven gegrepen – en daar is niks mis mee als je een sterk coming of age verhaal wilt vertellen. Het maakt Lady Bird vergelijkbaar met het (ondergewaardeerde) Petting Zoo; het speelfilmdebuut van Micah Magee die net als haar hoofdpersonage Layla ongewenst zwanger raakte in haar eindexamenjaar.
De Oscar voor Beste Regie ging uiteindelijk naar Guillermo del Toro/The Shape of Water. Wel won Lady Bird wel twee Golden Globes en talloze ‘film critics’ awards. En zal Greta Gerwig met dit charmante (zelf)portret de harten te stelen van mening filmliefhebber.
Lady Bird ♥♥♥♥ draait vanaf 5 april in de bioscoop
Cinesalon 